Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.
Maart 2023 - Jenny Zwijnenburg
Jesaja 43 vers 2:
Moet je door het water gaan – ik ben bij je; of door rivieren – je wordt niet meegesleurd. Moet je door het vuur gaan – het zal je niet verteren, de vlammen zullen je niet verschroeien.
Regelmatig belanden we als gezinshuis in zwaar weer. Dan gebeuren er allerlei dingen die heftig zijn. Soms met de kinderen, soms door de organisaties waar me mee te maken hebben. En dan kan ik piekeren. Wakker liggen en niet kunnen stoppen met denken hoe ik de dingen kan oplossen. Terwijl ik weet dat piekeren niets oplost, doe ik het wel. En dan pak ik mijn Bijbel. Of ik zoek mensen op die me kunnen bemoedigen. Ook dat is gemeente zijn. Er zijn voor elkaar. Niet veroordelen, maar elkaar tot een hand en een voet zijn. En dat gebeurde ook een keer toen iemand me bovenstaande tekst gaf.
En die kwam binnen. Wat er ook gebeurt in je leven. Deze belofte van God geldt ook voor ons. Al ga je door het water, het zal je niet overspoelen. Al ga je door het vuur, je zult niet verbranden. Maar ik voel het niet. Wat dan? Als het zover van je af lijkt te staan en het water je wel dreigt te overspoelen? Dat je het gevoel hebt kopje onder te gaan? Dan wil ik ervoor kiezen om te geloven. Te geloven in een God die groter is dan alle zorgen die mij laten piekeren. Dan kies ik ervoor om te geloven dat God gezegd heeft: Alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft. Opdat eenieder die gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Eenieder! Zonder voorwaarde te scheppen. Zonder dat ik daarvoor iets hoef te doen. Hij heeft mij lief. En wat Hij beloofd heeft zal hij ook doen. Hij belooft me geen kalme reis in deze wereld. Maar wel een behouden thuiskomst. Al spoelen golven van moeite en verdriet over me heen. Ik mag weten dat God erbij is. Hij zal me geven wat nodig is. Ik mag het loslaten en in Zijn handen leggen.
Vanuit mijzelf komen er allerlei bezwaren. Denk ik zelf van alles eerst te moeten doen. Maar Gods liefde is onvoorwaardelijk. Daar waar wij als mensen vaak voorwaarden scheppen in het lief hebben van de ander, is Gods liefde onvoorwaardelijk. Ik hoop dat we in onze gemeente iets van die onvoorwaardelijke liefde die God geeft, mogen laten zien. Als christenen zijn we geroepen om liefde te tonen aan anderen, zodat anderen zien dat we discipelen van Jezus zijn. Veel mensen zien liefde “als gewoon een gevoel” maar het is zoveel meer dan dat. Ware liefde openbaart zich door ons doen en laten. Al voel ik soms een verlammende onmacht ten aanzien van al het leed waarmee we worden geconfronteerd. Kan ik me soms opgebrand, uitgeput en moedeloos voelen. Weet ik niet waar ik moet beginnen met liefde uit te delen of waar de moed en kracht vandaan te halen. Dan mag ik me vasthouden aan de liefde die God mij geeft. En delen van dat wat God mij geeft. Want waar liefde wordt gezaaid, komen er liefdevolle vruchten tot bloei.
Dan is het soms stormachtig in ons gezinshuis en in mijn leven. Maar mogen we door de liefde die God ons geeft blijven delen. En mag ik alle verdriet en onmacht bij Hem brengen.
We gaan de 40dagen tijd in. Het thema is: ‘Uit liefde voor jou’. Ik bid u allen gezegende dagen toe in aanloop naar Pasen. En bid dat ook vanuit de Levensbron deze liefde mag worden uitgedragen.
Jenny Zwijnenburg